Kościól św. Andrzeja
2003-12-10 10:32:25

Pierwsze wzmianki o budowli sakralnej w Łęczycy mówią o istnieniu już przed 1299 rokiem kościele farnym. Obecnie istniejący zlokalizowany jest w zachodniej części miasta, a konsekrowany został w 1425 roku.

Budowla była trzynawową bazyliką gotycka i wielokrotnie w kolejnych wiekach była przebudowywana. W XVII i XVIII wieku zbarokanizowano wnętrze, a w XIX wieku sklepienia zastąpiono płaskimi stropami.

Kościół zachował do dziś bryłę gotycką z wielobocznie zamkniętym prezbiterium, ze stromym dachem, trójkondygnacyjną sygnaturką, szkarpami oraz płycinami i oknami. Wewnątrz gotycki charakter zachowało prezbiterium i ostrołukowa tęcza, a także przebudowana zakrystia oraz leżący nad nią skarbiec. Pod gzymsem znajduje się zakryty ceglany, średniowieczny fryz. Nawa główna ma charakter barokowy.

Zabytkiem przedstawiającym znaczną wartość artystyczną jest kaplica Szczawińskich zbudowana w I połowie XVII wieku, w której znajdują się dwa wczesnobarokowe nagrobki.

Spośród XIX wiecznych obrazów na szczególną uwagę zasługują: obraz namalowany w 1859 roku przez Rafała Hadziewicza, przedstawiający "Św. Rocha uzdrawiającego dotkniętego morowym powietrzem, obraz namalowany przez Wojciecha Gersona w 1880 roku przedstawiający "Widzenie św. Małgorzaty Alacouge", obrazy Wojciecha Gersona namalowane w 1890 roku przedstawiające "Madonnę z Dzieciątkiem" oraz "Św. Walentego", obrazy namalowane przez Józefa Buchbindera, a także jeszcze wiele innych malowideł.

W kościele znajduje się także wiele wybitnych dzieł rzeźbiarskich przedstawiających Chrystusa Zmartwychwstałego, chrzcielnica marmurowa, kropielnica kamienna, dwa portale wczesnobarokowe.

Rzemiosło artystyczne reprezentują w kościele kraty barokowe, prowadzące do kaplicy Matki Boskiej, prawdopodobnie z I połowy XVII wieku, kraty prowadzące do kaplicy Chrystusa Ukrzyżowanego z 1795 roku oraz okazała monstrancja wieżyczkowa, późnogotycka z przełomu XV i XVI wieku.